Bij het wetsvoorstel tot afsluiting en droogmaking der Zuiderzee in 1918 vertelde minister Lely, op vragen over de Zuiderzeevissers: "Dat op dit grote nationale werk geen smet zou mogen kleven". Met andere woorden er moest op een of andere manier gezorgd worden voor deze beroepsgroep.
Een Zuiderzeesteunwet kwam er 1925, maar pas na het kb.19-05-1932 nr.20 kwam er een plaatselijke commissie voor de uitvoering. Niet dat er voor die tijd niets gebeurde.

In de Harderwijker kroniek wordt een vermelding gemaakt, dat op 17 maart 1928 de eerste uitkering op basis van de steunwet is verleend. En dat in het jaar 1929 flinke bedragen waren uitgegeven in het kader van deze steunwet:
voor geldelijke ondersteuning: f. 12375,--
voor opleiding: f. 317780,--
ten behoeve kredietverlening: f. 308550,--

Deze ondersteuning was mogelijk, omdat de uitvoering van de Zuiderzeesteunwet aan de burgemeester was opgedragen. Deze uitvoering is in de diverse registers terug te vinden zie (inv.nr. 5-9)
De plaatselijke commissie is in 1932 ingesteld. De leden werden benoemd en ontslagen door de minister, waarvan 3 personen konden worden voorgedragen uit de beroepsgroepen in en rond het visserijgebeuren. Achterin inv.nr. 34 is een lijst te vinden van de commissieleden.