De schutterij vindt haar ontstaan in de "Wet van 11 April 1827 (Staatsblad no. 17) houdende oprigting van schutterijen over de gehele uitgestrektheid des Rijks".
In deze wet staat onder meer dat in alle gemeenten welker bevolking 2500 zielen en daarboven bedraagt als van ouds schutterijen worden opgericht tot behoud der inwendige rust; deze schutterijen dienen in tijden van oorlog en gevaar tegen vijandelijke aanvallen. In andere gemeenten worden, in tijd van vrede, rustende schutterijen ingesteld die in geval van oorlog met de voren vermelde, dienen als een landstorm ter verdediging van het Rijk.
Iedere ingezetene, die op de 1ste januari van elk jaar zijn 25ste jaar zal zijn ingetreden en zijn 34ste niet voleindigd zal hebben, zal ingevolge de bepalingen dezer wet verplicht zijn de schutterlijke dienst uit te oefenen (art. 1).